AVENTİS FARMA
Formüler > Enfeksiyonlar > Antibakteriyel İlaçlar > Diğer Antibiyotikler > Teikoplanin

Etken Madde(ler):

Teikoplanin

Piyasa Şekilleri:

200 mg: 1 flakon  
400 mg: 1 flakon 

Kullanım Şekli:

Sulandırılmış Targocid enjeksiyonu intravenöz ya da intramüsküler yoldan uygulanabilir. İntravenöz dozlar, 3-5 dakika içinde yapılan hızlı enjeksiyonla ya da 30 dakika içinde yapılan yavaş infüzyonla uygulanabilir. Yenidoğanlarda sadece infüzyon tekniği kullanılmalıdır. Erişkinler: Çoğu Gram-pozitif enfeksiyon için: 12 saat arayla üç kez uygulanan 400 mg'lık i.v. yükleme dozundan sonra günde tek doz i.m. veya i.v. 400 mg'lık idame dozu. 400 mg'lık standart doz yaklaşık olarak 6 mg/kg'a eşittir. Vücut ağırlığı 85 kg'ın üzerinde olan hastalarda, 6 mg/kg'lık doz kullanılmalıdır. Cerrahi proflaksi: Anestezi indüksiyonu sırasında i.v. olarak uygulanan tek doz 400 mg (veya vücut ağırlığı 85 kg'ın üzerinde ise, 6 mg/kg). Clostridium difficile'nin neden olduğu antibiyotikle ilişkili ishal: Günde iki kez 200 mg'lık dozlar. 2 aydan büyük ve 16 yaşından küçük çocuklarda: Çoğu Gram-pozitif enfeksiyon için önerilen doz, ilk üç uygulama için 10 mg/kg'lık intravenöz dozun 12 saatte bir uygulanmasıdır. Daha sonra uygulamaya, günde 6 mg/kg'lık tek dozla intravenöz ya da intramüsküler yoldan devam edilir. Şiddetli enfeksiyonlarda ve nötropenik hastalardaki enfeksiyonlarda: 12 saat arayla üç kez i.v. olarak uygulanan 10 mg/kg'lık yükleme dozundan sonra günde tek doz 10 mg/kg'lık i.v. uygulama önerilir. 2 aylıktan küçük bebeklerde: Önerilen dozaj, tedavinin ilk günü için 16 mg/kg'lık tek yükleme dozudur. Daha sonraki günlerde idame dozu olarak günde bir kez 8 mg/kg'lık uygulamalar yapılır. Dozlar 30 dakika içinde uygulanan intravenöz enfüzyon yoluyla verilmelidir. Yaşlı hastalarda, böbrek bozukluğu yoksa, doz ayarlaması gerekli değildir. Targocid tedavisinin dördüncü gününe kadar doz ayarlaması gerekli olmayıp daha sonra en az 10 mg/l'lik bir serum çukur konsantrasyonu elde edilecek şekilde doz ayarlaması yapılmalıdır. Tedavinin 4'üncü gününden sonra; orta dereceli böbrek yetersizliğinde (kreatinin klirensi 40 ile 60 ml/ dakika arasında) önerilen normal doz 2 günde bir kez ya da bu dozun yarısı günde bir kez uygulanarak idame dozu yarıya düşürülmelidir. Şiddetli böbrek yetersizliğinde (kreatinin klirensi 40 ml/dakika'nın altında) ve hemodiyaliz uygulanan hastalarda; önerilen normal doz 3 günde bir kez ya da bu dozun üçte biri günde bir kez uygulanarak idame dozu önerilenin üçte birine düşürülmelidir. Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulanan hastalardaki peritonit için; i.v. olarak uygulanan 400 mg'lık tek bir yükleme dozundan sonra ilk hafta için her torbada 20 mg/l, ikinci hafta için iki torbada bir 20 mg/l ve üçüncühafta gece boyunca uygulamada kalan torba için 20 mg/l'dir.

Endikasyonları:

Stafilokoklar (metisiline ve beta-laktam antibiyotiklere dirençli olanlar dahil), streptokoklar, enterokoklar, Listeria monocytogenes, mikrokoklar, JK grubu korinebakteriler ve Clostridium difficile ile peptokoklar dahil olmak üzere Gram-pozitif anaeroblar Teikoplanine duyarlıdır. Diğer antibiyotiklere (metisilin ve sefalosporinler gibi) dirençli olanlar da dahil olmak üzere, duyarlı Gram-pozitif bakterilerin neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde endikedir: Bunlar; endokardit, septisemi, kemik ve eklem enfeksiyonları, solunum yolları enfeksiyonları, deri ve yumuşak doku enfeksiyonları, idrar yollarıenfeksiyonları ve kronik ayaktan periton diyalizi ile ilişkili peritonitdir. Penisilinler ya da sefalosporinlere karşı alerjisi bulunan hastalardaki enfeksiyonların tedavisinde de endikedir. Gram-pozitif bakterilere bağlı enfeksiyonların risk oluşturacağı hastalarda (örneğin, dental veya ortopedik cerrahiye gerek duyulan hastalar) profilaksi amacıyla kullanılabilir. Clostridium difficile'nin neden olduğu antibiyotikle ilişkili ishal tedavisinde ağız yoluyla kullanılabilir.

Kontrendikasyonları:

Daha önceden Teikoplanin'e karşı aşırı duyarlık gösteren hastalarda kontrendikedir.

Uyarılar:

Çapraz duyarlılık görülebileceğinden, vankomisine karşı aşırı duyarlı olduğu bilinen hastalara verilmemelidir. Teikoplanin ile işitsel, hematolojik, hepatik ve renal toksisiteler bildirilmiştir. Özellikle böbrek yetersizliği bulunan, uzun süreli tedavi uygulanan ve birlikte ototoksik ya da nefrotoksik ilaçlar alan hastalarda; işitme, karaciğer ve böbrek fonksiyonlarına yönelik uygun izleme yapılmalıdır. Diğer antibiyotiklerle olduğu gibi, özellikle uzun süreli kullanımda, duyarlı olmayan mikroorganizmaların aşırı üremesiyle sonuçlanabilir. Hastanın durumunun yinelenerek değerlendirilmesigereklidir. Tedavi sırasında süperenfeksiyon gelişirse, uygun önlemler alınmalıdır. Kesinleşmiş ya da olası gebelik durumlarında, potansiyel yararların olası risklere ağır basacağını düşünmedikçe uygulanmamalıdır. Süte geçişine ilişkin bilgi yoktur. Bu nedenle, potansiyel yararların olası risklere ağır basacağını düşünmedikçe laktasyon sırasında kullanılmamalıdır.

Yan Etkileri:

Genellikle iyi tolere edilmektedir. Ciddi yan etki nadiren ortaya çıkmaktadır. Bildirilen advers reaksiyonlar: Lokal reaksiyon: Eritem, lokal ağrı, tromboflebit, i.m. uygulama ile enjeksiyon yerinde abse. Aşırı duyarlık: Deri döküntüsü, kaşıntı, ateş, titreme, bronkospazm, anafilaktik reaksiyonlar, anafilaktik şok, ürtiker, anjiyoödem, nadir olarak da eksfoliyatif dermatit, toksik epidermal nekroliz ve Stevens-Johnson sendromu dahil olmak üzere eritema multiforme. Gastrointestinal: Bulantı, kusma, diyare. Kan: Nadir vakalarda geri dönüşümlü agranülositoz, lökopeni, nötropeni, trombositopeni, eozinofili. Karaciğer fonksiyonları: Artmış serum transaminazları ve/veya alkalen fosfataz. Böbrek fonksiyonları: Serum kreatinininde geçici yükselmeler, böbrek yetersizliği. Merkezi sinir sistemi: Sersemlik, başağrısı ve intraventriküler uygulama ile nöbetler. İşitme/denge: İşitme kaybı, tinnitus ve vestibüler bozukluk. Diğer: Süperenfeksiyon.

İlaç Etkileşimleri:

Artmış advers etkilere yönelik potansiyel nedeniyle, aminoglikozidler, amfoterisin B, siklosporin ve furosemid gibinefrotoksik veya ototoksik özellikleri olan ilaçların birlikte kullanılmasının söz konusu olduğu hastalarda dikkatle uygulanmalıdır.