|
Tarceva 25 mg filmomhulde tabletten
|
Drug Class Description
Antineoplastische middelen
Generic Name
Erlotinib (als erlotinib hydrochloride)
Drug Description
Filmomhulde tablet Wit tot gelige, ronde, biconvexe tabletten met ‘Tarceva 25’ en logo in bruingeel op één zijde gedrukt.
Presentation
Tarceva 25 mg Eén filmomhulde tablet bevat 25 mg erlotinib (als erlotinib hydrochloride).
Indications
Tarceva is geïndiceerd voor de behandeling van patiënten met lokaal gevorderd of gemetastaseerd niet-kleincellig longkanker na falen van tenminste één voorafgaand chemotherapie regime. Wanneer Tarceva wordt voorgeschreven, dient men rekening te houden met factoren die geassocieerd zijn met een verlengde overleving. Er is geen overlevingsvoordeel of andere klinisch relevant effect van de behandeling waargenomen bij patiënten met EGFR-negatieve tumoren.
Adult Dosage
De behandeling met Tarceva dient te geschieden onder toezicht van een arts die ervaring heeft met het gebruik van antikanker therapieën.De aanbevolen dagelijkse dosering Tarceva is 150 mg ingenomen tenminste één uur vóór of twee uur na de inname van voedsel. Wanneer dosisaanpassing noodzakelijk is, moet deze verminderd worden in stappen van 50 mg (zie Speciale Voorzorgsmaatregelen). Tarceva is verkrijgbaar in sterkten van 25 mg, 100 mg en 150 mg. Gelijktijdig gebruik van CYP3A4 substraten en modulatoren kunnen een dosisaanpassing vereisen (zie Interacties). Verminderde leverfunctie: Erlotinib wordt uitgescheiden via metabolisme in de lever en via galexcretie. De veiligheid en werkzaamheid van erlotinib is niet onderzocht bij patiënten met verminderde leverfunctie. Daarom dient voorzichtigheid in acht te worden genomen wanneer Tarceva wordt toegediend aan patiënten met verminderde leverfunctie. Het gebruik van Tarceva bij patiënten met ernstig verminderde leverfunctie wordt niet aanbevolen.Verminderde nierfunctie: De veiligheid en werkzaamheid van erlotinib is niet onderzocht bij patiënten met verminderde nierfunctie (serum creatinine concentratie >1,5 maal de bovenste limiet voor normaal). Gebaseerd op farmacokinetische gegevens bleek geen dosisaanpassing noodzakelijk bij patiënten met een mild of matig verminderde nierfunctie (zie rubriek 5.2). Het gebruik van Tarceva bij patiënten met een ernstig verminderde nierfunctie wordt niet aanbevolen.
Child Dosage
Pediatrisch gebruik: De veiligheid en werkzaamheid van erlotinib is niet onderzocht bij patiënten jonger dan 18 jaar. Het gebruik van Tarceva bij pediatrische patiënten wordt niet aanbevolen.
Contra Indications
Ernstige overgevoeligheid voor erlotinib of voor (één van) de hulpstoffen.
Special Precautions
Krachtige inductoren van CYP3A4 kunnen de werkzaamheid van erlotinib verminderen terwijl krachtige remmers van CYP3A4 kunnen leiden tot verhoogde toxiciteit. Gelijktijdige behandeling met deze soorten middelen dient te worden vermeden (zie Interacties). Huidige rokers dienen geadviseerd te worden om te stoppen met roken, omdat de plasmaconcentraties door roken verlaagd kunnen zijn (zie Interacties). Geva llen van interstitiële longziekte (ILD), waaronder fatale geva llen, zijn soms gemeld bij patiënten die Tarceva kregen voor de behandeling van niet-kleincellig longkanker (NSCLC) of andere gevorderde solide tumoren. In de cruciale studie BR.21 in NSCLC, was de incidentie van ILD (0,8%) hetzelfde in zowel de placebo als in de Tarceva groepen. De totale incidentie bij met Tarceva behandelde patiënten in alle studies (inclusief ongecontroleerde studies en studies met gelijktijdige chemotherapie) is ongeveer 0,6% in vergelijking met 0,2% bij patiënten op placebo. Gerapporteerde diagnoses bij patiënten waarbij vermoed werd dat ze ILD hadden omvatten pneumonitis, interstitiële pneumonie, interstitiële longziekte, obliteratieve bronchiolitis, pulmonale fibrose, acuut respiratoir distress syndroom (ARDS) en longinfiltratie. Gelijktijdig voorkomende of bijdragende factoren zoals gelijktijdige of voorafgaande chemotherapie, voorafgaande radiotherapie, reeds bestaande parenchymale longziekte, gemetastaseerde longziekte of pulmonale infecties kwamen frequent voor. Bij patiënten die acuut nieuwe en/of progressieve niet te verklaren pulmonale symptomen zoals dyspneu, hoest en koorts ontwikkelen, dient de Tarceva therapie onderbroken te worden terwijl de diagnostische eva luatie plaatsvindt. Indien ILD wordt gediagnosticeerd moet Tarceva gestaakt worden en indien nodig een geschikte behandeling gestart worden (zie Ongunstige Reacties). Diarree kwam voor bij ongeveer 50% van de patiënten op Tarceva en matige tot ernstige diarree moet behandeld worden met bijv. loperamide. In sommige geva llen kan een dosisvermindering noodzakelijk zijn. Tijdens de klinische studies zijn de doseringen verlaagd in stappen van 50 mg. Dosisverlagingen met stappen van 25 mg zijn niet onderzocht. In geva l van ernstige of aanhoudende diarree, misselijkheid, anorexie of braken geassocieerd met uitdroging, dient Tarceva therapie onderbroken te worden en dienen er geschikte maatregelen genomen te worden om de uitdroging te behandelen (zie Ongunstige Reacties). Zelden zijn hypokaliëmie en nierfalen (waaronder met fataal verloop) secundair aan ernstige dehydratie gemeld, voornamelijk bij patiënten die gelijktijdig chemotherapie ontvingen. Bij geva llen van meer ernstige of aanhoudende diarree, of bij geva llen die leiden tot dehydratie, met name bij patiëntengroepen met verzwarende risicofactoren (co-medicatie, bijkomende symptomen of ziekteverschijnselen of andere predisponerende omstandigheden waaronder hoge leeftijd) dient Tarceva therapie onderbroken te worden en dienen er geschikte maatregelen genomen te worden om de patiënten intensief intraveneus te hydrateren. Tevens dienen de nierfunctie en plasmaelektrolyten, waaronder kalium, te worden gecontroleerd. De tabletten bevatten lactose en dienen niet toegediend te worden aan patiënten met zeldzame erfelijke problemen als galactose intolerantie, Lapp lactase deficiëntie of glucose-galactose malabsorptie. Erlotinib wordt gekenmerkt door een afname in de oplosbaarheid bij een pH hoger dan 5. Het effect van antacida, protonpompremmers en H2-antagonisten op de absorptie van erlotinib is niet onderzocht, maar de absorptie zou verminderd kunnen zijn, wat lagere plasmaspiegels kan veroorzaken. Voorzichtigheid dient in acht te worden genomen indien deze geneesmiddelen gecombineerd worden met erlotinib.
Interactions
Erlotinib is een krachtige remmer van CYP1A1 en een matige remmer van CYP3A4 en CYP2C8, evenals een sterke remmer van glucuronidering door UGT1A1 in vitro. De fysiologische relevantie van de sterke remming van CYP1A1 is onbekend vanwege de zeer beperkte expressie van CYP1A1 in humane weefsels.De effecten van CYP1A2-remmers op de farmacokinetiek van erlotinib zijn niet onderzocht en voorzichtigheid dient in acht te worden genomen wanneer deze remmers gecombineerd worden met erlotinib.Tot nu toe is geen klinische interactie studie met een CYP3A4 substraat uitgevoerd. Gebaseerd opin vitro gegevens dient de combinatie van erlotinib met CYP3A4 substraten met voorzichtigheid te worden toegepast. Indien een dergelijke combinatie noodzakelijk wordt geacht, dient een nauwkeurige klinische controle uitgevoerd te worden. In een klinische studie werd aangetoond dat erlotinib de farmacokinetiek van het gelijktijdig toegediende CYP3A4/2C8 substraat paclitaxel niet beïnvloedde. De remming van glucuronidering kan interacties met geneesmiddelen veroorzaken welke substraten van UGT1A1 zijn en die uitsluitend via deze weg geklaard worden. Patiënten met lage expressieniveaus van UGT1A1 of genetische glucuronideringsstoornissen (bijv. syndroom van Gilbert) kunnen verhoogde serumspiegels van bilirubine hebben en moeten met voorzichtigheidbehandeld worden.Erlotinib wordt bij mensen in de lever gemetaboliseerd door levercytochromen, voornamelijk doorCYP3A4 en in mindere mate door CYP1A2. Extrahepatisch metabolisme door CYP3A4 in de darmen, CYP1A1 in de longen en CYP1B1 in tumorweefsel kan mogelijk ook bijdragen aan de metabole klaring van erlotinib. Mogelijke interacties kunnen voorkomen met geneesmiddelen die gemetaboliseerd worden door deze enzymen of die remmers of inductoren zijn van deze enzymen. Krachtige remmers van CYP3A4 activiteit verminderen erlotinib metabolisme en verhogen erlotinib plasmaconcentraties. In een klinische studie resulteerde het gelijktijdige gebruik van erlotinib met ketoconazol (200 mg oraal tweemaal daags gedurende 5 dagen), een krachtige CYP3A4 remmer, in een verhoging van de erlotinib blootstelling (86% van AUC en 69% van Cmax). Daarom dient voorzichtigheid in acht genomen te worden indien erlotinib gecombineerd wordt met een krachtige CYP3A4 remmer, bijv. azol antischimmel middelen (d.w.z ketoconazol, itraconazol, voriconazol),proteaseremmers, erytromycine of claritromycine. Indien nodig dient de dosis erlotinib verminderd te worden vooral wanneer toxiciteit wordt waargenomen. Krachtige inductoren van CYP3A4 activiteit verhogen het erlotinib metabolisme en verminderen significant de erlotinib plasmaconcentraties. In een klinische studie resulteerde het gelijktijdige gebruik van erlotinib en rifampicine (600 mg oraal eenmaal per dag gedurende 7 dagen) een krachtige CYP3A4 inductor in een 69% vermindering van de mediane erlotinib AUC. De klinische relevantie van deze waarneming is niet duidelijk maar de werkzaamheid kan verminderd zijn. Verminderdeblootstelling kan ook voorkomen met andere inductoren bijv. fenytoïne, carbamazepine, barbituratenof sint janskruid (hypericum perforatum). Voorzichtigheid dient in acht genomen te worden wanneer deze geneesmiddelen gecombineerd worden met erlotinib. Indien mogelijk dienen alternatievebehandelingen zonder CYP3A4 inducerende activiteit overwogen te worden. Verhogingen van de Internationaal genormaliseerde ratio (INR) en geva llen van bloedingen waaronder gastro-intestinale bloedingen zijn in klinische studies gemeld, waarvan sommige geassocieerd werden met gelijktijdige toediening van warfarine (zie Ongunstige Reacties) en sommige geassocieerd werden met gelijktijdige toediening van NSAIDs. Patiënten die warfarine gebruiken of andere van coumarine afgeleide antistollingsmiddelen dienen regelmatig gecontroleerd te worden op veranderingen in prothrombine tijd of INR. Gebaseerd op de resultaten van de populatie-farmacokinetische studie dienen patiënten die nog steeds roken, aangemoedigd te worden om hiermee te stoppen terwijl ze Tarceva gebruiken, daar de plasmaconcentraties anders verlaagd kunnen zijn. Erlotinib is een substraat van het P-glycoproteïne transportsysteem voor geneesmiddelen. Gelijktijdige toediening van remmers van Pgp, bijv. ciclosporine en verapamil, kan leiden tot een verandering in de distributie en/of een verandering in de eliminatie van erlotinib. De gevolgen van deze interactie voor bijv. toxiciteit van het CZS zijn nog niet vastgesteld. Voorzichtigheid dient in acht te worden genomen in deze situatie. Erlotinib wordt gekenmerkt door een afname in de oplosbaarheid bij een pH hoger dan 5. Het effect van antacida, protonpompremmers en H2-antagonisten op de absorptie van erlotinib is niet onderzocht, maar de absorptie zou verminderd kunnen zijn, wat lagere plasmaspiegels kan veroorzaken. Voorzichtigheid dient in acht te worden genomen indien deze geneesmiddelen gecombineerd worden met erlotinib. Zwangerschap en borstvoeding:Er zijn geen studies met erlotinib uitgevoerd bij zwangere vrouwen. Uit experimenteel onderzoek bij dieren is enige reproductietoxiciteit gebleken. Het potentiële risico voor de mens is niet bekend. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd moeten geadviseerd worden zwangerschap te vermijden tijdens de behandeling met Tarceva. Effectieve anticonceptie moet gebruikt worden tijdens en tot tenminste 2 weken na de behandeling. Behandeling bij een zwangere vrouw moet slechts voortgezet worden indien het mogelijke voordeel voor de moeder opweegt tegen het risico voor de foetus. Het is niet bekend of erlotinib wordt uitgescheiden in humane moedermelk. Vanwege de mogelijke schade voor het kind dienen moeders geadviseerd te worden om geen borstvoeding te geven terwijl ze Tarceva krijgen.
Adverse Reactions
Uitslag (75%) en diarree (54%) waren de vaakst gemelde bijwerkingen. De meeste meldingen hadden graad 1 / 2 ernst en waren zonder interventie onder controle te krijgen. Graad 3 / 4 uitslag en diarree kwamen voor bij respectievelijk 9% en 6% van de met Tarceva behandelde patiënten en beide bijwerkingen resulteerden in 1% van de geva llen met het stoppen van de studie. Dosisvermindering voor respectievelijk uitslag en diarree was nodig in 6% en 1% van de patiënten. In de studie BR.21 was de mediane tijd tot begin van de uitslag 8 dagen en de mediane tijd tot begin van de diarree was 12 dagen. De volgende termen worden gebruikt om de ongewenste effecten te rangschikken per frequentie: zeer vaak (>1/10); vaak (>1/100, <1/10); soms (>1/1000, <1/100); zelden (>1/10000, <1/1000); zeer zelden (<1/10000) inclusief geïsoleerde geva llen. Maagdarmstelselaandoeningen: Vaak: Gastro-intestinale bloedingen.In klinische studies zijn sommige geva llen geassocieerd met gelijktijdige toediening van warfarine (zie Interacties) en sommige geva llen met gelijktijdige NSAID toediening. Lever- en galaandoeningen: Vaak: Afwijkingen van de testuitslagen van de leverfunctie (waaronder verhoogde alanine aminotranferase [ALT], aspartaat aminotransferase [AST], bilirubine). Deze geva llen waren voornamelijk mild of matig ernstig, van voorbijgaande aard of geassocieerd met levermetastasen. Oogaandoeningen: Vaak: Keratitis. Eén geïsoleerd geva l van corneus ulceratie werd gemeld als een complicatie van mucocutane inflammatie bij een patiënt die Tarceva samen met chemotherapie kreeg. Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen: Soms: Ernstige interstitiële longziekte (ILD), waaronder fatale geva llen, bij patiënten die Tarceva kregen voor de behandeling van NSCLC of andere gevorderde solide tumoren (zie Speciale Voorzorgsmaatregelen).
Manufacturer
Hoffmann-La Roche AG Roche Nederland B.V |
|
