Schering Plough
Etken Madde(ler:
İnfliksimab 100 mg
Piyasa Şekilleri:
Kullanım Şekli:
Erişkinlerde i.v. kullanıma mahsustur. Remicade ile tedavi edilen hastalara Hasta Bilgilendirme Kılavuzu ve Remicade Hasta Bilgi Kartı verilmelidir. Önerilen infüzyon süresi 2 saattir. Hastalar, infüzyon sonrasında akut infüzyon reaksiyonları açısından en az 1-2 saat gözlem altında tutulmalıdırlar. İnfüzyona bağlı reaksiyon riskini azaltmak için hastalara Remicade'den önce bir antihistaminik, hidrokortizon ve/veya parasetamol verilebilir ve daha önce infüzyona bağlı reaksiyonlar oluşmuş ise, infüzyon hızı azaltılabilir. Romatoid Artrit: Başlangıçta, 3 mg/kg; ilk infüzyondan 2 ve 6 hafta sonra 3 mg/kg; ve bundan sonra 8 haftada bir aynı dozda uygulanır. Remicade, metotreksat ile kombinasyon halinde verilmelidir. 12 haftalık bir tedaviden sonra yarar sağlanamayan hastalarda, tedavinin devam ettirilmesi tekrar değerlendirilmelidir. Şiddetli ve Aktif Crohn Hastalığı: 5 mg/kg uygulanır. 2 hafta içinde cevap vermeyen hastalara tekrar infliksimab tedavisi uygulanmasını desteklenmemektedir. İdame tedavisi: İlk infüzyondan sonraki 2. ve 6. haftalarda ve takibeden her 8 haftada bir 5 mg/kg'lık ek infüzyonlar ya da bulgu ve semptomların tekrarlaması durumunda 5 mg/kg.. Fistülizan aktif Crohn hastalığı: Başlangıçta, 5 mg/kg ve bu infüzyondan 2 ve 6 hafta sonra 5 mg/kg dozunda ek infüzyonlar uygulanır. Bu üç dozdan sonra hasta cevap vermezse infliksimab tedavisine devam edilmemelidir. Cevap gelişen hastalarda; her 8 haftada bir 5 mg/kg'lık ek infüzyonlar, fer 8 haftada bir 5 mg/kg'lık infüzyon sonrasında belirti ve semptomların tekrarlaması halinde tedavinin tekrarlanması. Crohn hastalığında, belirti ve semptomların tekrarlaması durumunda tekrar uygulama konusunda deneyim sınırlıdır. Crohn hastalığı ve Romatoid Artrit'te tedavinin tekrarlanması: Son infüzyonu izleyen 16 hafta içinde, tekrar uygulanabilir. İlaç kullanılmayan 16 haftalık bir aradan sonra, tekrar uygulamasının güvenirliği ve etkinliği henüz gösterilmemiştir. Ankilozan Spondilit: Başlangıçta, 5 mg/kg; ilk infüzyondan 2 ve 6 hafta sonra 5 mg/kg; ve bundan sonra 6 ile 8 haftada bir aynı dozda uygulanır. Hasta 6 hafta içinde cevap vermezse (örneğin 2 dozdan sonra) devam edilmemelidir. Psöriyatik Artrit: Başlangıçta, 5 mg/kg; ilk infüzyondan 2 ve 6 hafta sonra 5 mg/kg ve bundan sonra 8 haftada bir aynı dozda uygulanır. Etkinlik ve güvenilirlik metotreksat ile birlikte gösterilmiştir. Psöriyazis: Başlangıçta, 5 mg/kg; ilk infüzyondan 2 ve 6 hafta sonra 5 mg/kg; ve bundan sonra 8 haftada bir aynı dozda uygulanır. Hasta 14 hafta içinde cevap vermezse (örneğin 4 dozdan sonra) tedaviye devam edilmemelidir. Psöriyazis tedavisinin 20 hafta aradan sonra tek doz ile tekrarlanmasından elde edilen kısıtlı deneyim, başlangıç indüksiyon rejimi karşılaştırıldığında, etkinlikte azalmayı ve hafif ve orta infüzyon rekasiyonlarında daha yüksek insidansı öngörmektedir.
Endikasyonları:
İnfliksimab, tümör nekroz faktör alfanın (TNFa) hem çözünebilen, hem de transmemranöz formlarına yüksek afinite ile bağlanan, ama lenfotoksin a'ya (TNFb) bağlanmayan kimerik insan-mürin monoklonal antikorudur. Metotreksat dahil hastalığı modifiye edici diğer ilaçlarla tedaviye karşın hastalığı aktif olan kişilerdeki fiziksel fonksiyonların geliştirilmesinde, bulgu ve semptomların azaltılmasında endikedir. Bu hasta popülasyonunda eklem hasarı gelişiminin azaldığı x-ışını ile yapılan ölçümlerle saptanmıştır. Crohn hastalığı ve idame tedavisi: Kortikosteroid ve immünosüpresan ilaçlarla konvansiyonel tedaviyi yeterli sürede ve tam olarak aldıkları halde yarar görmeyenler ya da bu tedavileri tolere etmeyen veya tedavilerin uygulanmasının kontrendike olduğu aktif ve şiddetli Crohn Hastalığı’nın tedavisinde ve uygun ve tam olarak uygulanan konvansiyonel tedaviye rağmen (antibiyotikler, drenaj, immünosüpresan ilaçlar) yanıt alınamayan, fistül gelişimi olan aktif Crohn hastalarının tedavisinde endikedir. Ankilozan spondilit: Konvansiyonel tedavilere yeterli cevap vermemiş, serolojik inflamatuvar aktivite belirteçleri yükselmiş ve şiddetli aksiyel semptomları olan hastaların tedavisinde endikedir. Psöriyatik artrit: Hastalığı modifiye edici antiromatizmal ilaçlarla tedaviye karşın yeterli cevap alınamayan aktif ve progresif psöriyatik artritli hastalarda artritin bulgu ve semptomlarının azaltılmasında, metotreksat ile endikedir. Psöriyazis: Siklosporin, metotreksat veya PUVA tedavisi dahil diğer sistemik tedavilere cevap vermeyen, bu tedavilerin kontrendike olduğu veya toleransın olmadığı yetişkinlerde, orta ila ciddi plak psöriyasiz tedavisinde endikedir.
Kontrendikasyonları:
İlacın bileşenlerinden herhangi birine ya da mürin proteinlerine karşı bilinen bir aşırı duyarlılığı olan hastalarda ve sepsisli hastalarda kontrendikedir.
Uyarılar:
İnfliksimab tedavisinde akut infüzyon etkileri ve gecikmiş aşırı duyarlılık reaksiyonu görülmüştür. Bunlar ortaya çıkma zamanlarına göre farklılık gösterirler. Bu nedenle infliksimab verilen tüm hastalar infüzyon sonrasında en az bir saat süreyle gözlenmelidir. İnfüzyon esnasında ve sonrasındaki bir saat içinde akut infüzyon reaksiyonları gelişebilir ve bu rekasiyonlar en büyük olasılıkla 1. ve 2. reaksyonlarda görülmektedir. Bu etkiler infliksimabın infüzyon hızına bağlı olabilir. Bu nedenle infüzyon hızı azaltılabilir veya bir süre ara verilebilir. Hafif ve geçici etkilerin engellenmesi amacıyla önceden antihistaminik ve/veya parasetamol verilebilir. Etkilerin bazıları orta düzeyde veya şiddetli olabilir. Bu etkilerin bazıları anaflaksi olarak tanımlanmıştır. Bazı hastalarda infliksimaba karşı gelişen antikorlar (insan antikimerik antikorları-HACA) oluşabilir ve şiddetli alerjik reaksiyonlara neden olabilir. Metotreksat ya da başka steroid immünosüpresanlara karşı toleranssız olan infliksimab tedavisi öncesi veya tedavi süresince bu ilaçları bırakan hastalarda bu antikorların gelişme riski daha fazladır. Serum örneklerinde bu antikorlar belirlenemeyebilir. Şiddetli reaksiyonların oluşması durumunda, semptomatik tedavi yapılmalı ve infliksimab kesilmelidir. 2-4 yıllık aradan sonra tekrar infliksimab verilen Crohn hastalarının önemli bir oranında ateş ve/veya döküntü ile seyreden miyalji ve/veya artralji gibi reaksiyonlar görülmüştür. Hastalar uzun bir aradan sonra tekrar tedavi edilirlerse, gecikmiş aşırı duyarlılık bulgu ve semptomları yönüyle yakından izlenmelidir. TNFa inflamasyon olayında bir aracı maddedir ve hücresel immün yanıtları mödüle eder. Bu nedenle infliksimabın, endojen TNFa'yı baskılayarak, normal imün yanıtları etkileme ve hastayı fırsatçı infeksiyonlara karşıpredispoze edebilme olasılığı bulunmaktadır. Hasta, tedaviye başlanmadan önce, tüberküloz riski ve latent tüberküloz açısından değerlendirilmelidir. Hastalar infliksimab tedavisi altında iken, enfeksiyonlar açısından yakından izlenmelidir. Tedavi altındaki hastalarda cerrahi girişim gerektiğinde uygun önlemler alınmalıdır. Ağır bir enfeksiyon veya sepsis gelişmesi durumda infliksimab tedavisine son verilmelidir. Eliminasyonu 6 aya kadar uzayabildiği için, hastalar hastalar bu dönemde yakından izlenmelidir. Ant,-TNF tedavisi sonucunda ortaya çıkan göreceli TNFa yetmezliği, genetik olarak duyarlı hasta alt grubunda, otoimmün bir prosesin başlamasına neden olabilir. İnfliksimabın yaşlı Crohn hastalarındaki farmakokinetiği incelenmemiştir. Karaciğer ya da böbrek hastalığı olan kişilerde çalışma yapılmamıştır. Juvenil romatoid artrit ve Crohn'lu pediyatrik hastalarda güvenirliği ve etkinliği belirlenmemiştir. Gebelik kategorisi B'dir. Gebe kalma olasılığı olan kadınların kanında infliksimab bulunmadığından emin olmak için 6 ay geçmesi gerektiğinden bu dönemde etkili kontrasepsiyon yöntemleri kullanılmalıdır. anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Tedaiden sonra en az altı ay emzirmeye ara verilmelidir.
Yan Etkileri:
Tedaviye bağlı olabileceği düşünülen advers reaksiyonlar: Sık (%1-10): Viral infeksiyon (örn. influenza, herpes infeksiyonları), ateş, başağrısı, vertigo/sersemlik, yüzde kızarmalar, üst solunum yolu infeksiyonu, alt solunum yolu infeksiyonu (örn. bronşit pnömoni), dispne, sinüzit, bulantı, diyare, abdominal ağrı, dispepsi, anormal karaciğer fonksiyonları, döküntüler, kaşıntı, ürtiker, terlemede artış, deri kuruluğu, bitkinlik, göğüs ağrısı. Nadir (%0.1-1): Abse, selülit, moniliyazis, sepsis, iyileşmede gecikmeler, bakteriyel infeksiyon, fungal infeksiyon, otoantikorlar, lupus benzeri semdrom, kompleman faktörü anormallikleri , anemi, lökopeni, lenfadenopati, lenfositoz, lenfopeni, nötropeni, trombositopeni, depresyon, konfüzyon, ajitasyon, amnezi, apati, sinirlilik, somnolans, konjunktivit, endoftalmit, keratokonjunktivit, ekimoz/hematom, hipertansiyon, hipotansiyon, senkop, peteşi, tromboflebit, bradikardi, çarpıntı, vazospazm, siyanöz, periferik iskemi, aritmi, epistaksis, bronkospazm, plörezi, solunum yolu alerjik reaksiyonları, pulmoner ödem, konstipasyon, gastroözofajiyal reflü, keilit, divertikülit, kolesistit, fungal dermatit/onikomikoz, ekzema/sebore, arpacık, büllöz erüpsiyon, fronküloz, periorbital ödem, hiperkeratoz, rozasea, siğil, anormal deri pigmentasyonu/renklenme, alopesi, miyalji, artralji, idrar yolu infeksiyonu, piyelonefrit, vajinit, ödem, sıcak basması, infüzyon sendromu, ağrı, titreme/ürperme, injeksiyon bölgesi reaksiyonları. Reaksiyonların çoğunluğu hafif ve orta şiddettedir. En sık solunum organları deri ve ekleri etkilenir. Tedavinin bırakılmasını en sık gerektiren nedenler dispne, ürtiker ve başağrısıdır.
İlaç Etkileşimleri:
İnfliksimab, metotreksat, azatioprin, ya da 6-merkaptopürin ile eş zamanlı uygulandığında, infliksimaba karşı antikor gelişiminin azaldığı gösterilmiştir. Bu durum kortikosteroidler ile birlikte kullanımda geçerli değildir. |
