|
CO-İRDA:İrbesartan,Hidroklorotiyazid
Nobel
Etken Madde(ler):
İrbesartan, Hidroklorotiyazid
Piyasa Şekilleri:
150 mg, 12.5 mg: 28 film tablet, 300 mg, 12.5 mg: 28 film tablet içeren blister ambalajlarda.
Kullanım Şekli:
İrbesartanın tavsiye edilen başlangıç dozu günde bir defa 150 mg'dır. Kan basıncı daha etkili şekilde düşürülmesi gereken hastalarda irbesartan dozu günde bir defa 300 mg'a artırılabilir. İntravasküler hacim azalması olan hastalar (örn. diüretik tedavisi alan veya hemodiyaliz hastaları) irbesartan başlangıç dozu olarak günde bir defa 75 mg kullanmalıdır. Günlük azami irbesartan dozu olan 300 mg ile istenen tedavi düzeyi sağlanamayan hastalarda daha da yüksek bir doz ile etkide artış sağlamak olası değildir. Hidroklorotiyazid, günde bir kez uygulanan 12.5-50 mg doz aralığında etkilidir. Doza bağımlı olmayan yan etkileri azaltmak amacıyla, eğer hastada monoterapi ile yeterli düzeyde etki elde edilemedi ise kombinasyon tedavisine geçilmelidir. Co-İrda diğer antihipertansif ilaçlarla birlikte kullanılabilir. Co-İrda aç veya tok olarak kullanılabilir. Monoterapi ile yeterince kontrol altına alınamayan hastalarda tedaviye günde bir defa Co-İrda ile devam edilebilir. İrbesartan ve hidroklorotiyazid kombinasyonu için önerilen kademeli doz ayarlaması: 150/12.5 mg, 300/12.5 mg ve 300/25 mg. Monoterapiden kombinasyon tedavisine geçildiğinde en büyük etki artışı 150/12.5 mg dozuna ilk geçildiği zaman elde edilir. Dozda yapılan ayarlama sonrasında kan basıncının yeni düzeyine ulaşması 2-4 haftayı bulur. 300 mg irbesartan/25 mg hidroklorotiyazid önerilen en yüksek günlük kombine doz sınırıdır. Kreatinin klirensi >30 ml/dakika olan hastalarda normal doz uygulanır. Daha şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda tiyazid grubu yerine kıvrım diüretikleri tercih edilmelidir. Bu hastalarda Co-İrda kullanılmamalıdır.
Endikasyonları:
Esansiyel hipertansiyonun tedavisinde kullanılır. Tek başına irbesartan veya hidroklorotiyazid uygulamasıyla kan basıncının yeterli oranda kontrol altına alınamaması durumunda kullanılır.
Kontrendikasyonları:
Gebelik ve laktasyonda kontrendikedir. Etkin maddeye, bileşimindeki diğer maddelerden herhangi birine veya diğer sulfonamid türevi maddelere karşı aşırı duyarlılıkta kontrendikedir. Hidroklorotiyazid ile ilgili kontrendikasyonlar: Ciddi böbrek bozukluğu (kreatinin klirensi < 30 ml/dk); refrakter hipokalemi, hiperkalemi; ciddi karaciğer bozukluğu, biliyer siroz ve kolestaz.
Uyarılar:
Nadiren semptomatik hipotansiyona neden olabilir. Semptomatik hipotansiyon tedaviye başlamadan önce düzeltilmelidir. Bilateral böbrek arterlerinde daralma olan veya çalışan tek böbrek arterinde daralma bulunan hastalarda ACE inhibitörleri veya anjiyotensin II reseptör antagonistlerinin kullanılması, ciddi hipotansiyon ve böbrek yetersizliği riskini artırır. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda kullanılması durumunda, serum ürik asit, potasyum ve kreatinin düzeylerini periyodik olarak izlenmelidir. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda tiyazid diüretiklerine bağlı olarak azotemi gelişebilir. Karaciğer fonksiyon bozukluğu ya da ilerleyici karaciğer hastalığı olanlarda tiyazidler dikkatli kullanılmalıdır. Sıvı ve elektrolit dengesindeki küçük değişiklikler bile karaciğer komasına neden olabilir. Aort veya mitral kapak daralması ya da obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopatisi olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Primer aldosteronizmi olan hastalarda kullanımı önerilmemektedir. Tiyazid kullanımı glukoz toleransını bozabilir. Tiyazid tedavisi sırasında bazı hastalarda hiperürisemi oluşabilir ya da sessiz bir biçimde seyreden gut hastalığı belirgin hale gelebilir. Hidroklorotiyazid sıvı veya elektrolit dengesizliğine (hipokalemi, hiponatremi ve hipokloremik alkaloz) neden olabilir. İrbesartanla kombine kullanımı diüretiklere bağlı hipokalemiyi azaltabilir. Tiyazidler idrar yoluyla kalsiyum atılımını azaltarak, serum kalsiyum düzeyinde hafif yükselmelere neden olabilir. Belirgin hiperkalsemi, hiperparatiroidizmin belirtisi olabilir. Tiyazidler magnezyum atılımını artırdığı için hipomagnezemiye yol açabilir. Hidroklorotiyazid anti-doping testlerinde pozitif sonuçlara yolaçabilir. Damar tonüsü ve böbrek fonksiyonları esas olarak renin-anjiyotensin-aldosteron sistemine bağlı olan hastalarda, bu sistemi etkileyen ACE inhibitörleri veya anjiyotensin-II reseptör antagonistlerinin kullanılması durumunda akut hipotansiyon, azotemi, oligüri veya nadiren akut böbrek yetersizliği ile karşılaşılabilir. İskemik kardiyopati veya iskemik kardiyovasküler hastalığı olan hastalarda kan basıncının aşırı düşmesi miyokard enfarktüsü veya strok ile sonuçlanabilir. Tiyazid diüretiklerinin kullanımı sistemik lupus eritamotozus hastalığını aktive edebilir, şiddetlendirebilir.
Yan Etkileri:
Hastaların %1 veya daha fazlasında ortaya çıkan yan etkiler; başağrısı, baş dönmesi, yorgunluk, bulantı/kusma ve anormal işemedir. %0.5-1 sıklıkta görülen yan etkiler; ödem, cinsel fonksiyon bozukluğu, ishal, baş dönmesi (ortostatik), yüz kızarması, libido değişiklikleri, taşikardi, bacaklarda şişmedir.
İlaç Etkileşimleri:
Antihipertansif etkisi, diğer antihipertansif ilaçlarla kombine kullanılmasıyla artabilir. Lityumla birlikte anjiyotensin-dönüştürücü enzim inhibitörlerinin kullanılması serum lityum konsantrasyonunun geri dönüşümlü artar ve toksisite gelişebilir. Tiyazidler lityumun böbrekten atılımını azaltır ve lityum toksisitesini yükseltir. İrbesartanın potasyum tutucu diüretikler, potasyum takviye edici ajanlar, potasyum içeren yapay tuz preparatları veya serum potasyum düzeyini yükselten diğer ilaçlarla birlikte kullanılması, serum potasyumunu artırabilir. Serum potasyum düzeyinin dalgalanmalarından etkilenen ilaçlarla (örn. dijital glikozidleri, antiaritmik ilaçlar) birlikte kullanıldığında serum potasyum düzeyleri periyodik olarak izlenmelidir. Tiyazid diüretikleriyle ilaçların etkileşimi: Alkol, barbitüratlar veya narkotikler; ortostatik hipotansiyonu şiddetlendirebilir. Antidiyabetik ilaçlar; antidiyabetik ilacın dozunun ayarlanması gerekebilir. Kolestiramin ve kolestipol reçineleri; hidroklorotiyazidin emilimi bozulur. Kortikosteroidler, ACTH; elektrolit kaybı, hipokalemi şiddetlenebilir. Dijital glikozitleri; tiyazidlerle oluşan hipokalemi veya hipomagnezemi dijitaller tarafından oluşturulan kardiyak aritmilerin başlamasına neden olur. Nonsteroid antienflamatuvar ilaçlar; tiyazid diüretiklerinin, diüretik natriüretik ve antihipertansif etkilerini azaltabilir. Presör aminlerin etkisi azalabilir. Depolarize edici olmayan iskelet kası gevşeticilerinin etkisi hidroklorotiyazidle güçlenebilir. Hidroklorotiyazid serum ürik asit düzeyini artırabileceği için, antigut ilaçların dozunun ayarlanması gerekebilir. Tiyazid diüretikleri, atılımın azalmasına bağlı olarak serum kalsiyum düzeyini yükseltebilir. Antikolinerjik ajanlar (atropin, biperiden), gastrointestinal motilite ve mide boşalma hızını düşürerek tiyazid tipi diüretiklerin biyoyararlanımını artırabilir. Tiyazidler, amantadinin neden olduğu yan etki riskini artırabilir. Sitotoksik ilaçların renal atılımını azaltabilir, miyelosupresif etkilerini artırabilir. |
|
