|
MICARDIS Plus:Telmisartan 80 mg,Hidroklorotiyazid12.5 mg
Boehringer-Ingelheim
Etken Madde(ler):
Telmisartan 80 mg, Hidroklorotiyazid 12.5 mg
Piyasa Şekilleri:
28 tablet içeren blister ambalajlarda.
Kullanım Şekli:
Erişkinler: MicardisPlus günde bir defa alınmalıdır. MicardisPlus 80/12.5 mg, kan basıncı Micardis 80 mg ile yeterli seviyede kontrol edilemeyen hastalara verilebilir. MicardisPlus ile maksimum antihipertansif etki tedavinin başlamasından 4-8 hafta sonra elde edilir. Bir başka antihipertansif ilaçla beraber verilebilir. Aç veya tok karnına alınabilir. Şiddetli renal bozukluğu (kreatinin klirensi <30 ml/dak) olan hastalar tarafından kullanılmamalıdır. Şiddetli hepatik bozukluğu olan hastalara verilmemelidir. Yaşlılarda doz ayarlaması gerekmez. Çocuklardaki ve 18 yaşa kadar ergenlerdeki güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir.
Endikasyonları:
Esansiyel hipertansiyon tedavisinde endikedir.
Kontrendikasyonları:
Etken maddeye, yardımcı maddelerden herhangi birine veya diğer sülfonamid türevi maddelere karşı aşırı duyarlılık, gebeliğin ikinci veya üçüncü üç aylık dönemi ve emzirme, kolestaz ve safra tıkanıklığı bozuklukları, şiddetli hepatik bozukluk, şiddetli renal bozukluk (kreatinin klirensi <30 ml/dak), refraktör hipokalemi, hiperkalsemide kontrendikedir.
Uyarılar:
Safra tıkanıklığı bozukluğu veya şiddetli hepatik yetersizliği olan hastalarda klirensin düşmesi beklenir ve telmisartan+ hidroklorotiyazid verilmemelidir. Bilateral renal arter stenozu veya çalışan tek böbreğe giden arterde stenozu olan hastalar renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen ilaçlarla tedavi edildiğinde şiddetli hipotansiyon veya renal yetersizlik riski artmaktadır. Şiddetli renal bozukluğu (kreatinin klirensi <30 ml/dak) olan hastalarda kullanılmamalıdır. Renal bozukluğu olan hastalarda tiyazid diüretiğine bağlı azotemi meydana gelebilir. Renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen ilaçlar ile yapılan tedavi akut hipotansiyon, hiperazotemi, oligüri veya nadiren akut renal bozukluğa neden olabilir. Primer aldosteronizmde telmisartan kullanılması önerilmemektedir. Aortik veya mitral stenoz veya tıkayıcı hipertrofik kardiyomiyopatisi olan hastalarda özellikle dikkatli olmak gerekir. Diyabet hastalarında insülin veya oral hipoglisemik ajanlara dozaj ayarlaması yapmak gerekebilir. Tiyazid diüretik tedavisine bağlı olarak kolesterol ve trigliserit seviyelerinde artış meydana gelmiştir. Tiyazid tedavisi gören hastalarda hiperürisemi meydana gelebilir veya az miktarda gut birikebilir. Tiyazidler, sıvı veya elektrolit dengesizliğine neden olabilir (hipokalemi, hiponatremi ve hipokloremik alkaloz). telmisartan+ hidroklorotiyazid ile birlikte potasyum tutucu diüretikler, alınırken dikkat edilmelidir. Belirgin hiperkalsemi gizli hiperparatiroidizmin bir göstergesi olabilir. Paratiroit fonksiyon testlerini yapmadan önce tiyazidleri almaya son verilmelidir. Tiyazidlerin magnezyumun hipomagnezemiye yol açabilir. Hidroklorotiyazide karşı aşırı duyarlılık olasıdır. Tiyazid diüretiklerinin kullanımıyla birlikte sistemik lupus eritematozda alevlenme veya hareketlenme bildirilmiştir. Gebelik kategorisi ilk trimestr için C, ikinci ve üçüncü trimestr için D'dir. İkinci ve üçüncü üç aylarda doğrudan renin-anjiyotensin sistemi üzerine etki eden ilaçlar gelişmekte olan fetusun sakat kalmasına, hatta ölümüne neden olabilir; bu yüzden telmisartan gebeliğin ikinci ve üçüncü üç aylarında kullanılmamalıdır. Telmisartan emzirme sırasında kullanılmamalıdır. Tiyazidler insan sütüyle atılır ve süt oluşumunu inhibe edebilir. Araç veya makine kullanırken, antihipertansif tedavi sırasında zaman zaman uyuşukluk veya uyuklama olabileceği akıldan çıkarılmamalıdır.
Yan Etkileri:
İshal, telmisartanla beklenen bir advers etkidir. Nadir anjiyoödem, prürit, deri döküntüsü ve ürtiker vakaları bildirilmiştir. Tek başına hidroklorotiyazid kullanıldığında bildirilen advers olaylar; anoreksi, iştah kaybı, gastrik iritasyon, ishal, kabızlık, sarılık (intrahepatik kolestatik sarılık), pankreatit, tükrük bezi iltihabı, ksantopsi (sarı görme), lökopeni, nötropeni/agranülositoz, trombositopeni, aplastik anemi, hemolitik anemi, kemik iliği baskılanması, fotosensitivite reaksiyonları, ateş, deri döküntüsü, kütan lupus eritematoz benzeri reaksiyonlar, kütan lupus eritematozun yeniden hareketlenmesi, ürtiker, nekrotize damar iltihabı (vaskülit, kütan vaskülit), anaflaktik reaksiyonlar, toksik epidermal nekroliz, solunum darlığı (pnömonit ve pulmoner ödem dahil), renal bozukluk, interstisyel nefrit, kas spazmı, güçsüzlük, geçici bulanık görme, sersemlik, postural hipotansiyon, yükseklik korkusu, paraestezi, kardiyak aritmi, uyku düzensizlikleri, depresyondur.
İlaç Etkileşimleri:
Lityum ile birlikte kullanılırken dikkat edilmelidir. Birlikte kullanım sırasında serum lityum seviyesinin izlenmesi tavsiye edilir. Serum potasyum rahatsızlıklarından (örneğin, yüksükotu (digitalis) glikozidleri, antiaritmikler) etkilenen ilaçlarla kullanıldığında serum potasyumun periyodik olarak izlenmesi tavsiye edilir. Telmisartan sitokrom P450 sistemi ile metabolize olmaz. Digoksin için, ortalama plazma digoksin konsantrasyonlarında %20' lik bir artış (bir vakada %39) gözlenmiştir. Varfarin ile 10 gün süreyle uygulanan telmisartan plazma konsantrasyonlarını hafifçe düşürmüştür. Tiyazid diüretikleriyle; alkol, barbitüratlar veya narkotikler eşzamanlı olarak verildiğinde ortostatik hipotansiyon güçlenebilir. Antidiyabetik ilaçlar (oral ajanlar ve insülinler) eşzamanlı olarak verildiğinde antidiyabetik ilaçta doz ayarlaması gerekebilir. |
|
