AVENTİS FARMA

Etken Madde(ler):

Furosemid 20 mg/2 ml

Piyasa Şekilleri:

2 ml'lik 5 ampul içeren ambalajlarda.

Kullanım Şekli:

Oral ilaç alması uygun olmayan kişilerde ve acil durumlarda kullanılmalıdır. Yetişkinlere ve 15 yaşını geçen gençlere başlangıç olarak i.m. veya i.v. yoldan 20-40 mg (1-2 ampul) uygulanır. Sağlanan etki yetersiz kalırsa uygulanan doz arzu edilen etki sağlanıncaya kadar 2 saatlik aralıklarla her defasında 20 mg daha artırılır.

Endikasyonları:

Kalp ve karaciğer hastalıklarından kaynaklanan ödemler (assit), böbrek hastalıklarından kaynaklanan ödemler (nefrotik sendromda ön planda esas hastalık tedavi edilmelidir), akut kalp yetmezliği, özellikle akciğer ödemi (furosemid diğer önlemlerle birlikte uygulanır), gebelik komplikasyonlarına (gestozlar) bağlı olarak idrar yapımının azaldığı hallerde volüm eksikliği giderildikten sonra, beyin ödeminde destekleyici önlem olarak, yanıklara bağlı ödemler, hipertansiyon krizlerinde diğer antihipertansif önlemlerle birlikte, zehirlenmelerde zorlu diürezin desteklenmesi için kullanılır. Furosemidin etkisi oral yoldan alımından sonra ilk saat içinde başlar ve ortalama 6-8 saat devam eder. i.v. verilişten sonra diüretik etki hızla başlar. i.m. verilişten sonraysa daha geç başlar.

Kontrendikasyonları:

İdrar yapımının eksik olduğu böbrek yetmezliği (anüri), bilinç kaybının söz konusu olduğu hepatik koma ve prekoma, hipopotasemi, hipotansiyonlu ve hipotansiyonsuz ağır sodyum eksiklikleri ve/veya kan volümünün azaldığı haller (hipovolemi), furosemid ve sulfonamidlere karşı aşırı duyarlılık durumlarında kontrendikedir.

Uyarılar:

Kan basıncında belirgin düşme, latent veya manifest diabetes mellitus (düzenli kan şekeri kontrolleri), gut (düzenli ürik asit kontrolleri), idrar yapma zolukları (örn. prostat hipertrofisi, üreter stenozu, hidronefroz), karaciğer sirozu ve böbrek fonksiyon bozukluğunun bir arada bulunduğu hastalar, prematüreler (kalsiyum içeren böbrek taşı -nefrolithiasis- oluşma ve böbrek dokusunda kalsiyum tuzu birikme -nefrokalsinosis- olasılığı; böbrek fonksiyonları izlenmeli, ultrasonografi uygulanmalıdır) de dikkatli takip gereklidir. Hafif hipokalemi veya hiponatremili hastalarda furosemid kullanılırsa, birlikte gerekli elektrolit desteği de sağlanmalıdır. Kulak çınlaması ve reversibl veya irreversibl işitme bozuklukları oluşabilir. Eğer parenteral uygulama seçilmişse i.v. enfüzyon hızı yetişkinler için dakikada 4 mg'ı aşmamalıdır. Furosemid kullanılması nadiren hipopotasemiye yol açtığı için potasyumdan zengin besin maddelerinin (yağsız et, patates, muz, domates, ıspanak, karnıbahar, kuru meyveler vs.) alınması daha yararlıdır. Arada sırada potasyumlu veya potasyumu tutan ilaçların verilmesi gerekebilir. Hipertansiyon tedavisi için furosemid uygulanırken hastanın düzenli bir şekilde kontrol edilmesi gerekir. Furosemid uygulanan kimselerde gerek kan basıncındaki düşmeye, gerekse de diğer advers reaksiyonlara bağlı olarak şehir trafiğine aktif bir şekilde katılma, caddede karşıdan karşıya geçme veya makinaları kullanma gücü bozulabilir. Bu daha ziyade tedavinin başında ve ilaç değiştirildiği zaman, keza tedavi sırasında alkol alınırsa söz konusudur. Ciddi progresif hastalıkları olanlarda, furosemid kullanımı sırasında azotemi ve oligüri oluşumunda artış olursa furosemid tedavisi kesilmelidir. Oluşabilecek kan diskrazisi, karaciğer hasarı ve idiyosenkratif reaksiyonlar, hiponatremi, hipokloremik alkaloz veya hipokalemi açısından hasta gözlem altına alınmalıdır. Terleme, bulantı, siyanoz gibi ilk belirtiler ortaya çıktığında uygulamaya hemen son verilir. Mutad olarak alınan diğer önlemlerle birlikte hasta baş aşağı yatırılır ve solunum yolları açık tutulur. İntravenöz yoldan hemen epinefrin (adrenalin) uygulanır. 1/1000'lik bir epinefrin çözeltisinin 1 ml'si 10 ml'ye seyreltilir ve bunun 1 ml'si (0.1 mg epinefrin) nabız ve kan basıncı kontrol edilerek yavaş bir şekilde zerkedilir. Epinefren enjeksiyonları gerekirse tekrarlanır. Daha sonra i.v. glukokortikoidler, örneğin 250-1000 mg prednisolon-21-hidrojen süksinat uygulanır, gerekirse tekrarlanır. Bunun ardından i.v. yoldan plazma ekpander, human albumin, tam elektrolit çözeltisi gibi solüsyonlar kullanılarak volüm substitüsyonu yapılır. Suni solunum, oksijen inhalasyonu, kalsiyum ve antihistaminikler gibi diğer tedavi önlemleri uygulanır. Daha önceden var olan bir metabolik alkaloz (örn. dekompanse karaciğer sirozunda), furosemid tedavisi sırasında kötüleşebilir. Furosemid gebelerde sadece kısa süreyle ve ancak sağlayacağı yarar fetusta oluşabilecek zararlara üstünlük sağlıyorsa kullanılabilir. Emziren annelere furosemid verilmesi gerekirse, furosemidin anne sütüne geçebileceği ve laktasyonu inhibe edebileceği düşünülmelidir. Böyle durumlarda emzirmeye son verilmelidir.

Yan Etkileri:

Artan idrar nedeniyle sıklıkla sıvı ve elektrolit dengesi bozuklukları ortaya çıkabilir. Aşırı diüreze bağlı olarak özellikle tedavinin başlangıcında ve özellikle yaşlı hastalarda ve çocuklarda baş ağrısı, sersemlik hissi, görme bozuklukları, ağız kuruluğu , hipotansiyon ve dik duruşta sirkülatuvar regülasyon bozukluğu gibi dolaşımla ilgili bozukluklardan söz edilebilir. Ek olarak vücut suyunun kaybı (dehidratasyon) ve dolaşımdaki kan hacminin azalmasına (hipovolemi) bağlı -özellikle yaşlılarda- trombofilinin eşlik ettiği kan konsantrasyonu artması (hemokonsantrasyon) görülebilir. Ekstrarenal potasyum kaybının bir sonucu olarak özellikle aynı zamanda potasyum alımının azaldığı ve/veya ekstrarenal potasyum kaybının arttığı (örn. kusma veya kronik diyareye bağlı) bir potasyum eksikliği (hipokalemi) ortaya çıkabilir. Ayrıca karaciğer sirozu gibi hastalığı olanlarda potasyum eksikliğine eğilim gelişebilir. Böyle durumlarda hastalar izlenmeli ve gerekirse potasyum verilmelidir. Potasyum eksikliği kendisini kas zayıflığı, tam veya kısmi paralizi gibi nöromüsküler semptomlarla, kusma, konstipasyon, abdomen veya barsaklarda aşırı gaz birikimi gibi intestinal semptomlarla, poliüri, polidipsi gibi renal semptomlarla, impuls oluşumu ve yayılımında bozukluklar gibi kardiyak semptomlarla belli edebilir. İleri derecede potasyum eksikliği intestinal paraliziye (paralitik ileus) veya zaman zaman komaya kadar gidebilen bilinç bozukluklarına neden olabilir. Sodyum eksikliği -özellikle tuz alımının kısıtlandığı durumlarda- böbreklerden sodyum kaybının artması sonucunda ortaya çıkabilir. Bu durum kendini genellikle baldır krampları, iştahsızlık, güçsüzlük hissi, uyku hali, apati, konfüzyon, kusma gibi semptomlarla belli eder. Artmış renal kalsiyum kaybı, kalsiyum eksikliğine neden olabilir. Bu, nadir olgularda tetaninin eşlik ettiği bir artmış nöromüsküler irritabilite durumunu tetikleyebilir. Prematürelerde kalsiyum içeren böbrek taşları oluşabilir ve böbrek dokusundaki kalsiyum tuzları birikebilir. Artmış renal magnezyum kaybının bir sonucu olarak hipomagnezemi ve nadir olgularda tetani veya kardiyak aritmiler gözlenmiştir. Hidronefroz, prostat hipertrofisi ve üreter darlıkları gibi hastalıklarda görülen miksiyon bozuklukları fazla diürez sonucu ortaya çıkabilir veya artabilir. Furosemid tedavisi sırasında serum lipidlerinin (kolesterol ve trigliseridler) düzeyleri yükselebilir. Serum üre ve kreatinin düzeyleri geçici olarak yükselebilir. Furosemid tedavisi sırasında sıklıkla kan ürik asit konsantrasyonunda artma görülür. Bu, predispoze hastalarda gut krizine neden olabilir. Şeker hastalığı varsa kan glukoz veya glukoz tolerans testinde değişiklik olabileceğinden furosemid tedavisi sonucu hastanın durumu kötüleşebilir veya latent bir diyabet manifest hale dönebilir. Furosemid uygulamasından sonra nadir olgularda çoğu kez reversibl olan işitme bozuklukları ve/veya kulak çınlaması ortaya çıkabilir. Özellikle parenteral uygulamada ve enjeksiyonlar çok çabuk yapıldığı zaman, özellikle böbrek yetmezliği varlığında böyle bir olasılık söz konusudur. Daha önceden var olan bir metabolik alkaloz (örn. dekompanse karaciğer sirozunda) furosemid tedavisi sırasında kötüleşebilir. Nadir olgularda bulantı, kusma ve diyare gibi gastrointestinal bozukluklar görülebilir. Zaman zaman allerjik reaksiyonlar görülebilir. Örneğin dolaşım kollapsının eşlik ettiği şiddetli ve bazen akut olarak hayatı tehdit eden reaksiyonlar (anafilaktik veya anafiloktoid) nadirdir ve daha önce sadece i.v. uygulamanın ardından ortaya çıktıkları tanımlanmıştır. Genel bir kural olarak allerjik reaksiyonlar deri reaksiyonları (kaşıntı, ürtiker, büllöz erüpsiyonlar, eritema multiforme, eksfolyatif dermatit, purpura) şeklindedir ama ateşli haller, kan damarlarının veya böbreklerin enflamasyonu (vaskülit veya nefrit) şeklinde de ortaya çıkabilir. Furosemid kan tablosu değişikliklerine neden olabilir. Nadir olarak eozinofili, hemolitik veya aplastik anemi, lökositopeni veya agranülositoz ve zaman zaman trombositopeni bildirilmiştir. Bu kan tablosu değişiklikleri hayatı tehdit edici olabilir. Nadir olgularda parestezi ve zaman zaman deride fotosensitivite bildirilmiştir. Respiratuvar distres sendromlu prematürelerde, hayatın ilk haftalarında uygulanan furosemid Botallo kanalı persistansı riskini artırabilir.

İlaç Etkileşimleri:

Kardiyak glikozidlerle (dijital tedavisi) birlikte furosemid kullanılacağı zaman potasyum veya magnezyum eksikliğinin, kalp kasının dijitale duyarlılığını artırabileceği akılda tutulmalıdır. Glukokortikoidler, laksatifler veya karbenoksolonla birlikte kullanıldığı zaman potasyum kaybının artabileceği düşünülmelidir. Bu açıdan meyan kökü, karbenoksolonla aynı şekilde etki gösterir. Nefrotoksik antibiyotiklerin (örn. aminoglikozidler, polimiksinler) toksik etkisini furosemidin artırması olasılığı söz konusudur. Bu nedenle özellikle böbrek fonksiyonu bozulmuş olan hastalarda hayatı tehdit eden durumlar dışında bu tür bir kombinasyondan kaçınılmalıdır. Romatoid hastalıkların tedavisinde yüksek doz salisilatlarla furosemid kombinasyonu, salisilat toksisitesini artırabilir. Bunun nedeni, salisilatlarla furosemidin renal itrah düzeyinde yarışmaları nedeniyle salisilatların itrahının azalmasıdır. Diüretiklerle lityum birlikte alınmamalıdır. Zira diüretikler, lityumun renal klirensini azaltıp, lityum toksisitesi (kardiyotoksik, nörotoksik etkileri) oluşturabilir. Kanamisin, gentamisin, tobramisin gibi aminoglikozid sınıfı antibiyotikler işitmeyi bozucu etkisinin furosemidle birlikte verildikleri zaman artabileceği akılda tutulmalıdır. Bu işitme bozuklukları iyileşmeyebilir. Bu yüzden kombine tedavi ancak hayati endikasyonlarda uygulanmalıdır. Furosemid bazan antibiyotikler ve presör aminler (örn. adrenalin, noraadrenalin) gibi ilaçların etkisini azaltabilir, salisilatlar, teofilin gibi ilaçlar kürar tipi kas gevşeticilerin etkisini potansiyalize edebilir. Kan basıncını düşüren diğer ilaçların etkisini furosemid artırabilir. Özellikle ADE inhibitörleriyle kombine edildiğinde kuvvetli bir hipotansiyona, hatta şoka yol açabilir. Gangliyonik veya periferik adrenerjik bloke edici ajanların etkisini potansiyalize edebilir. Daha önceden furosemidle tedavi görmüş hastalarda ADE inhibitörlerinin kullanılması, böbrek fonksiyonlarında bozulmaya ve izole olgularda akut böbrek yetmezliğine neden olabilir. Ototoksisite riski nedeniyle etakrinik asitle kombine edilmemelidir. Nonsteroid antienflamatuvarlar (örn, indometazin, asetilsalisilik asit) ve probenesid furosemidin etkisini azaltabilir ve hipovolemisi olanlarda akut böbrek yetmezliğine yol açabilir. Fenitoinle birlikte kullanımda da furosemidin etkisi azalabilir. Sisplatin ve furosemid birlikte kullanıldığında bir işitme kaybı olasılığı söz konusudur. Amaç, sisplatin tedavisi sırasında furosemidle idrar atılımını artırmaksa (zorlu diürez), furosemidin düşük dozda (örn. böbrek fonksiyonu normal ise 40 mg) ve pozitif bir sıvı dengesiyle kullanılmasına dikkat edilmelidir. Aksi takdirde sisplatinin nefrotoksisitesi artabilir. İzole olgularda kloralhidrat alımının ardından 24 saat içinde, i.v. uygulamanın ardından hararet hissi, terleme, huzursuzluk, bulantı, kan basıncında artış ve taşikardi ortaya çıkabilir. Kortikosteroidlerin furosemidle birlikte kullanılması potasyum eksikliğine zemin hazırlayabilir.