Novo Nordisk

Etken Madde(ler:

İnsan insülini (Rek. DNA kökenli) 30 %, İnsan insülini (NPH) 70 %

Piyasa Şekilleri:

3 ml 5 kartuş içeren ambalajlarda.

Kullanım Şekli:

Kullanılacak miktar hastanın gereksinimine göre ayarlanır.

Endikasyonları:

İnsülin tedavisine gerek duyulan tüm Diabetes Mellitus'lu hastalarda endikedir. Orta etki süreli insülinlerin etkisi deri altı enjeksiyonu takiben 1.5 saat sonra başlar ve toplam 24 saat sürer. Maksimum etki 4. ve 12. saatler arasındadır.

Kontrendikasyonları:

Hipoglisemi durumunda insülin kesinlikle kullanılmamalıdır.

Uyarılar:

Gereğinden fazla insülin enjekte edildiğinde, öğün atlandığında ya da herzamankinden daha yoğun egzersiz yapıldığında hipoglisemi denilen bir insülin reaksiyonu gelişebilir. İnsülin reaksiyonu ilk olarak soğuk terleme, çarpıntı, sinirlilik, titreme gibi belirtilerle birden bire başlayabilir . Bu belirtiler hemen şeker veya şekerli bir gıda alınmasıyla giderilebilir. Bu nedenle diyabetli hastaların yanlarında birkaç adet kesme şeker yada şekerli gıda taşımaları gereklidir. Diyabetli bir hastanın yakınları, çalışma yerindeki arkadaşları diyabetli olduğunu bilmeli ve hasta ciddi bir insülin reaksiyonu geçirdiğinde nasıl müdahale yapılması gerektiği konusunda bilgilendirilmelidir. Muhtemel bir boğulma riskine karşı bilinci kapalı olan bir diyabetliye kesinlikle ağızdan bir şey yedirilip içirilmemelidir. Hasta böyle bir durumdayken yan yatırılmalı ve acil tıbbi yardım aranmalıdır. Bilinçsizlik durumu glukagon enjeksiyonu ile de giderilebilir. Glukagon kullanıldığında , hastanın bilinci yerine gelir gelmez ağızdan şeker veya şekerli gıda verilebilir. İnsülin doz aşımında ise glukagona ek olarak bir doktor tarafından damar içine glukoz verilebilir. Tekrarlayan insülin reaksiyonları gelişen ya da bilinç kaybı görülen hastalar insülin dozunda değişiklik gerekebileceği için doktora danışmalıdır. Ciddi hipoglisemi tedavi edilmezse; geçici veya kalıcı beyin hasarına ve ölüme yol açabilir. Diyabetik ketoasidoz ise genellikle kan şekerinin aşırı yükselmesi durumudur. Bu çok ciddi bir durum olup, gereğinden daha az insülin kullanılmasına bağlı olabilir. Hastalık ya da enfeksiyon sırasında insülin gereksiniminin artması, diyete uyulmaması, insülin enjeksiyonlarının atlanması ya da doktor tarafından reçete edilenden daha az dozda kullanılması da bu duruma yol açabilir. İdrar testlerinde gelişmekte olan bir ketoasidoz durumu idrarda aşırı miktarda şeker ve keton bulunmasıyla kendini gösterir. Semptomları ise susama, aşırı idrara çıkma, iştahsızlık, halsizlik, deri kuruluğu, derin ve hızlı solumadır. Bu semptomlar birkaç saat veya gün içinde giderek yerleşir. Bu gibi semptomlar görüldüğünde hemen doktora danışılmalıdır. Bu semptomlar tedavi edilmezse; diyabetik koma ve ölüme yol açabilir. Halen karışık türlerde insülin veya sığır insüliniyle kontrol altına alınmış hastalar transfer edilirken, kullanılan insülin preparatının saflığı, türü ve formülasyonu dikkate alınarak doz ayarlaması yapılması gerekebilir. Kan glukoz kontrolü büyük ölçüde iyileşen; örneğin, intensif insülin tedavisi uygulanan hastalarda, alıştıkları uyarıcı semptomlarda değişiklik olabileceği kendilerine uygun biçimde anlatılmalıdır. İnsülin plasenta engelinden geçmez. Emzirmenin bebek için hiçbir riski yoktur. İnsüline bağımlı diyabeti olan gebelerin intensif kontrolu önerilir. İlk trimester de insülin gereksinimi genellikle düşerken, iki ve üçüncü trimesterde artar.

Yan Etkileri:

Lokal aşırı duyarlılık reaksiyonları (enjeksiyon yerinde kızarıklık, şişme, kaşıntı) nadiren görülür ve tedavi sürdürüldükçe kaybolur. Direngen alerjik reaksiyonlar ve lipoatrofi çok nadir görülür. Aynı küçük alana çok sık enjeksiyon yapılması neticesinde lipohipertrofi görülebilir.

İlaç Etkileşimleri:

Başka ilaçlarla beraber kullanılması insülin gereksinimini etkileyebilir. MAO inhibitörleri, non-selektif beta blokerler, anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri, salisilat, anabolik steroidler, oral antidiyabetikler ve alkol insülinin hipoglisemik etkisini artırabilir. Oral kontraseptifler, tiyazidler, kortikosteroidler, tirod hormonları ve sempatomimetikler insülinin etkisini azaltabilen ilaçlardır.