Nobel

Etken Madde(ler):

Losartan potasyum, Hidroklorotiyazid

Piyasa Şekilleri:

100 mg, 25 mg (Fort): 28 film tablet, 50 mg, 12.5 mg: 28 film tablet içeren blister ambalajlarda.

Kullanım Şekli:

Losartanın genel olarak başlangıç dozu 50 mg/gün'dür. Damar içi hacim eksikliği veya karaciğer yetmezliği hikayesi olan hastalarda önerilen doz 25 mg'dır. Losartanın günlük doz aralığı 25-100 mg arasındadır ve ilacı 1-2 defada uygulamak mümkündür. Günde tek doz olarak yapılan uygulamada yeterli antihipertansif etkinlik sağlanamamış ise aynı günlük doz iki defada alınabilir ya da doz artırılabilir. Hidroklorotiyazidin günlük doz aralığı ise 12.5-50 mg arasındadır ve günde bir defa uygulanır. Kombinasyon tedavisine doza bağımlı yan etkileri azaltmak için monoterapinin yeterli olmadığı durumlarda başlanmalıdır. Klinik etki ile doz ayarlanması: Losartan monoterapisi ile yeterince kontrol altına alınamayan hastalarda tedaviye günde bir defa Co-Hilos 50 mg/12.5 mg ile devam edilebilir. Kan basıncı bu tedaviye rağmen 3 hafta süresince kontrol altına alınamıyorsa doz günde 2 tablete çıkarılabilir, ya da bunun yerine bir adet Co-Hilos Fort 100 mg/25 mg başlanır. Günde 25 mg hidroklorotiyazid ile kan basıncı yeterince kontrol altına alınamayan ya da kontrol altına alınsa bile hipokalemi gelişen hastalarda Co-Hilos 50 mg/12.5 mg ile tedaviye devam edilebilir. Bu tedavi ile kan basıncı 3 hafta içinde düşürülemez ise tedaviye günde 2 adetCo-Hilos 50 mg/12.5 mg ya da bir adet Co-Hilos Fort 100 mg/25 mg ile devam edilir. Co-Hilos 50 mg/12.5 mg başlangıç ve idame dozu günde bir defa tek tablettir. Yeterli cevabın alınamadığı hastalarda günlük doz bir kerede alınan iki tablete çıkarılabilir. Bir günde iki taneden daha fazla Co-Hilos 50 mg/12.5 mg ya da bir taneden daha fazla Co-Hilos Fort 100 mg/25 mg alımı önerilmemektedir. Antihipertansif etki tedavinin başlangıcını takiben yaklaşık 3 hafta içinde başlar. Kreatinin klirensi 30 ml/dak'nın üstünde olan hastalarda normal doz uygulanır. Daha şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda tiyazid grubu yerine loop diüretikleri tercih edilmelidir. Bu hastalarda Co-Hilos 50 mg/12.5 mg kullanılmamalıdır. Losartan dozunun ayarlanmasını gerektirecek seviyede karaciğer yetmezliği olan hastalarda kullanımı önerilmemektedir. Aç karnına veya tok karnına kullanılabilmektedir.

Endikasyonları:

Kombinasyon tedavisinin uygun olduğu hastalarda, hipertansiyon tedavisinde endikedir. Sol ventrikül hipertrofisi olan hipertansif hastalarda, losartan ile hidroklorotiyazid birlikte uygulandığında, miyokard infarktüsü, inme ve kardiyovasküler ölümün birlikte görülme sıklığı riskinde yaptığı azalma ile ortaya koyulduğu gibi bu tip hastalarda kardiyovasküler hastalık ve ölüm riskini azaltmaktadır.

Kontrendikasyonları:

Bileşiminde bulunan herhangi maddeye hassasiyeti olan hastalarda, anürik hastalarda, sülfonamid türevi ilaçlara aşırı hassasiyeti olan hastalarda kontrendikedir.

Uyarılar:

Losartan-Hidroklorotiyazid bileşimi karaciğer yetmezliği veya ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda önerilmemektedir. Losartan; renal yetmezlik oluşturabilir. Hidroklorotiyazid; hipotansiyon, elektrolit/sıvı dengesizliği yapabilir. Glukoz toleransını bozabilir. Serum kalsiyum düzeyinde, kolesterol ve trigliserid düzetlerinde artışlara, hiperürisemi ve/veya gut gelişimine yolaçabilir. Aşırı duyarlılık reaksiyonları gelişebilir. Renin angiotensin sistemi üzerine direkt etkili ilaçlar gebeliğin 2. ve 3. trimestrinde kullanıldığında fetüste hasara hatta ölüme neden olabilir. Losartanın anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Tiyazidler insan sütüne geçer.

Yan Etkileri:

Baş dönmesi, aşırı duyarlılık, anjiyoödem, hepatit, diyare, hiperkalemi bildirilmiştir.

İlaç Etkileşimleri:

Alkol, barbitüratlar ve narkotiklerle ortostatik hipotansiyon gelişebilir. Antidiyabetik ilaçta doz ayarlaması gerekir. Diğer antihipertansiflerle additif etki oluşur. Kolestiramin ve kolestipol reçineleri hidroklorotiyazidin emilimini bozar. Kortikosteroidler, ACTH ağır elektrolit eksiklikleri, özellikle hipokalemi oluşturur. Presör aminlere yanıtta azalma görülebilir. Nondepolarizan çizgili kas gevşeticilerine yanıtta artış olur. Lityumun renal klirensini azaltır ve lityum toksisitesi oluşturur. Nonsteroid antienflamatuvar ajan kullanımı diüretiklerin antihipertansif, natriüretik ve diüretik etkilerini azaltır. Tiyazidler paratiroid fonksiyon testleri ile etkileşir.