Aranesp/Genesis Pharma

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Aranesp 10 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 15 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 20 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 30 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 40 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 50 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 60 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 80 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 100 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 150 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 300 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

Aranesp 500 microgram ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 10 microgram της darbepoetin alfa σε 0,4 ml (25 µg/ml).

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 15 microgram της darbepoetin alfa σε 0,375 ml (40 µg/ml).

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 20 microgram της darbepoetin alfa σε 0,5 ml (40 µg/ml).

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 30 microgram της darbepoetin alfa σε 0,3 ml (100 µg/ml).

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 40 microgram της darbepoetin alfa σε 0,4 ml (100 µg/ml).

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 50 microgram της darbepoetin alfa σε 0,5 ml (100 µg/ml).

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 60 microgram της darbepoetin alfa σε 0,3 ml (200 µg/ml).

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 80 microgram της darbepoetin alfa σε 0,4 ml (200 µg/ml).

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 100 microgram της darbepoetin alfa σε 0,5 ml (200 µg/ml).

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 150 microgram της darbepoetin alfa σε 0,3 ml (500 µg/ml).

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 300 microgram της darbepoetin alfa σε 0,6ml (500µg/ml)

Η κάθε προγεµισµένη σύριγγα περιέχει 500 microgram της darbepoetin alfa σε 1ml (500µg/ml)

Η darbepoetin alfa παράγεται µε την εφαρµογή γονιδιακής τεχνολογίας σε κύτταρα ωοθήκης κινεζικού κρικητού (CHO-K1).

Για τα έκδοχα, βλέπε την ενότητα 6.1.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

Ενέσιµο διάλυµα σε προγεµισµένη σύριγγα.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Η θεραπεία της αναιµίας που σχετίζεται µε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια σε ενήλικες και παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας ≥ 11 ετών. Η θεραπεία της αναιµίας σε ενήλικες ασθενείς µε καρκίνο, µε µη-µυελογενείς κακοήθειες, οι οποίοι λαµβάνουν χηµειοθεραπεία.

4.2 ∆οσολογία και τρόπος χορήγησης

Η έναρξη της θεραπείας µε Aranesp πρέπει να γίνεται από ιατρούς µε εµπειρία στις προαναφερθείσες ενδείξεις. Το Aranesp διατίθεται έτοιµο προς χρήση σε προγεµισµένη σύριγγα. Οι οδηγίες χρήσης, χειρισµού και απόρριψης παρέχονται στην ενότητα 6.6.

Θεραπεία της αναιµίας σε ασθενείς µε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια

Το Aranesp µπορεί να χορηγείται είτε υποδόρια είτε ενδοφλέβια. Η υποδόρια χρήση προτιµάται σε ασθενείς που δεν υποβάλλονται σε αιµοκάθαρση, έτσι ώστε να αποφεύγεται η παρακέντηση των περιφερικών φλεβών. Ο σκοπός της θεραπείας είναι η αύξηση της συγκέντρωσης της αιµοσφαιρίνης σε επίπεδα υψηλότερα των 11 g/dl (6,8 mmol/l). Η ακριβής συγκέντρωση-στόχος της αιµοσφαιρίνης, άνω των 11 g/dl (6,8 mmol/l), χρειάζεται να προσδιορίζεται ειδικά για τον κάθε ασθενή. Θα πρέπει να αποφεύγεται αύξηση της συγκέντρωσης της αιµοσφαιρίνης µεγαλύτερη από τα 2,0 g/dl (1,25 mmol/l) µέσα σε διάστηµα τεσσάρων εβδοµάδων ή επίπεδο αιµοσφαιρίνης µεγαλύτερο από τα 14 g/dl (8,7 mmol/l). Κλινικές µελέτες έχουν δείξει ότι οι αποκρίσεις ποικίλουν µεταξύ των ασθενών. Παρόλα αυτά, οι συστάσεις που περιγράφονται παρακάτω θα πρέπει να τηρούνται αρχικά τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιατρικούς ασθενείς και κατόπιν να ρυθµίζονται όπως ενδείκνυται κλινικά. Η θεραπεία µε Aranesp διαιρείται σε δύο στάδια – φάση διόρθωσης και συντήρησης:

Φάση ∆ιόρθωσης

Η αρχική δόση µε υποδόρια ή ενδοφλέβια χορήγηση είναι 0,45 µg/kg σωµατικού βάρους, µε χορήγηση εφάπαξ ένεσης, µία φορά την εβδοµάδα. Εναλλακτικά, σε ασθενείς που δεν υποβάλλονται σε αιµοκάθαρση, µία αρχική δόση 0.75 µg/kg µπορεί να χορηγηθεί υποδόρια ως εφάπαξ ένεση µία φορά κάθε δύο εβδοµάδες. Εάν η αύξηση της αιµοσφαιρίνης είναι ανεπαρκής (µικρότερη από 1 g/dl (0,6 mmol/l) σε τέσσερις εβδοµάδες), αυξήστε τη δόση κατά 25% περίπου. Οι αυξήσεις της δόσης δεν πρέπει να γίνονται συχνότερα από µία φορά κάθε 4 εβδοµάδες. Εάν η αύξηση της συγκέντρωσης της αιµοσφαιρίνης είναι µεγαλύτερη από τα 2,5 g/dl (1,6 mmol/l) σε τέσσερις εβδοµάδες, µειώστε τη δόση κατά 25 έως 50%, ανάλογα µε το ρυθµό της αύξησης. Εάν η συγκέντρωση της αιµοσφαιρίνης υπερβεί τα 14 g/dl (8,7 mmol/l), διακόψτε τη θεραπεία ωσότου αυτή µειωθεί κάτω από 13 g/dl (8,1 mmol/l) και κατόπιν αρχίστε ξανά τη θεραπεία σε επίπεδο 25% περίπου κάτω από την προηγούµενη δόση. Η µέτρηση της συγκέντρωσης της αιµοσφαιρίνης θα πρέπει να γίνεται κάθε µία ή δύο εβδοµάδες ωσότου σταθεροποιηθεί η συγκέντρωσή της. Εφεξής, η µέτρηση της συγκέντρωσης της αιµοσφαιρίνης µπορεί να γίνεται περιοδικά.

Φάση Συντήρησης

Κατά τη φάση συντήρησης, το Aranesp µπορεί να εξακολουθήσει να χορηγείται ως εφάπαξ ένεση µία φορά την εβδοµάδα ή µία φορά κάθε δύο εβδοµάδες. Εναλλακτικά, σε ασθενείς που δεν υποβάλλονται σε αιµοκάθαρση, µετά την επίτευξη της τιµής στόχου για την αιµοσφαιρίνη µε τη χορήγηση της δόσης µία φορά κάθε δύο εβδοµάδες, το Aranesp µπορεί να χορηγηθεί υποδορίως µία φορά το µήνα, χρησιµοποιώντας ως αρχική δόση τη διπλάσια της προηγούµενης, χορηγούµενης µία φορά κάθε δύο εβδοµάδες, δόσης. Στη συνέχεια, η δόση θα πρέπει να τιτλοποιείται κατάλληλα, προκειµένου να διατηρηθεί η αιµοσφαιρίνη – στόχος. Η ακριβής συγκέντρωση-στόχος της αιµοσφαιρίνης άνω των 11 g/dl (6,8 mmol/l) πρέπει να προσδιορίζεται ειδικά για τον κάθε ασθενή. Εάν απαιτείται ρύθµιση της δόσης για τη διατήρηση της αιµοσφαιρίνης στο επιθυµητό επίπεδο, συνιστάται η δόση να ρυθµίζεται κατά 25% περίπου. Εάν η συγκέντρωση της αιµοσφαιρίνης υπερβεί τα 14 g/dl (8,7 mmol/l), διακόψτε τη θεραπεία ωσότου αυτή µειωθεί κάτω από τα 13 g/dl (8,1 mmol/l) και κατόπιν αρχίστε ξανά τη θεραπεία σε επίπεδο 25% περίπου κάτω από την προηγούµενη δόση. Μετά από οποιαδήποτε ρύθµιση της δόσης, η συγκέντρωση της αιµοσφαιρίνης θα πρέπει να παρακολουθείται κάθε µία ή δύο εβδοµάδες. Οι µεταβολές της δοσολογίας στη φάση διατήρησης της θεραπείας δεν θα πρέπει να γίνονται συχνότερα από κάθε δύο εβδοµάδες.

Όταν αλλάζει η οδός χορήγησης, θα πρέπει να χρησιµοποιείται η ίδια δόση και να παρακολουθείται η συγκέντρωση της αιµοσφαιρίνης κάθε µία ή δύο εβδοµάδες, έτσι ώστε να γίνονται οι κατάλληλες ρυθµίσεις της δόσης για να διατηρείται η αιµοσφαιρίνη στο επιθυµητό επίπεδο. Η κλινική εµπειρία έχει δείξει ότι ασθενείς που λαµβάνουν r-HuEPO δύο ή τρεις φορές εβδοµαδιαίως, είναι δυνατό να αλλάξουν σε θεραπεία µε Aranesp µε συχνότητα µία φορά εβδοµαδιαίως ενώ εκείνοι που λαµβάνουν το r-HuEPO µία φορά εβδοµαδιαίως, είναι δυνατό να αλλάξουν σε θεραπεία µε Aranesp µε συχνότητα µία φορά κάθε δεύτερη εβδοµάδα. Η αρχική δόση του Aranesp (µg/εβδοµάδα) µπορεί να προσδιοριστεί µε διαίρεση της ολικής εβδοµαδιαίας δόσης του r-HuEPO (IU/εβδοµάδα) µε το 200. Λόγω της ποικιλότητας µεταξύ των ασθενών, ο προσδιορισµός της βέλτιστης θεραπευτικής δόσης για τον κάθε ασθενή αναµένεται να επιτευχθεί µε τιτλοποίηση. Όταν το Aranesp υποκαθιστά το r-HuEPO, η συγκέντρωση της αιµοσφαιρίνης θα πρέπει να παρακολουθείται κάθε µία ή δύο εβδοµάδες και θα πρέπει να χρησιµοποιείται η ίδια οδός χορήγησης.

Θεραπεία της αναιµίας σε ασθενείς µε καρκίνο

Το Aranesp θα πρέπει να χορηγείται µέσω της υποδόριας οδού σε ασθενείς µε αναιµία (δηλαδή µε συγκέντρωση αιµοσφαιρίνης ≤ 11 g/dl (6,8 mmol/l). Στόχος της θεραπείας είναι η αύξηση της συγκέντρωσης της αιµοσφαιρίνης σε τιµή µεγαλύτερη από 12 g/dl (7,5 mmol/l) και η µείωση των απαιτούµενων µεταγγίσεων αίµατος. Η συνιστώµενη αρχική δόση είναι 6.75 µg/kg µία φορά κάθε τρεις εβδοµάδες. Εάν η κλινική απόκριση του ασθενή (κόπωση, απόκριση αιµοσφαιρίνης) είναι ανεπαρκής µετά από εννέα εβδοµάδες, περαιτέρω θεραπεία µπορεί να µην είναι αποτελεσµατική. Εναλλακτικά, µπορεί να χορηγηθεί δόση 2.25µg / kg σωµατικού βάρους µία φορά την εβδοµάδα. Προκειµένου για ασθενείς που λαµβάνουν Aranesp σε εβδοµαδιαία βάση, εάν η αύξηση της συγκέντρωση της αιµοσφαιρίνης δεν είναι επαρκής (µικρότερη από 1 g/dl (0,6 mmol/l) µετά από 4 εβδοµάδες), η δόση θα πρέπει να διπλασιαστεί. Αν η απόκριση της αιµοσφαιρίνης παραµένει ανεπαρκής στις 4 εβδοµάδες µετά τον διπλασιασµό της δόσης, τότε περαιτέρω θεραπεία µπορεί να µην είναι αποτελεσµατική. Η θεραπεία µε Aranesp θα πρέπει να συνεχίζεται για περίπου τέσσερις εβδοµάδες µετά το τέλος της χηµειοθεραπείας. Εάν η συγκέντρωση της αιµοσφαιρίνης υπερβεί τα 14 g/dl (8,7 mmol/l), η χορήγηση της darbepoetin alfa θα πρέπει να διακοπεί έως ότου η συγκέντρωση της αιµοσφαιρίνης µειωθεί στα 13 g/dl (8,1 mmol/l) και η θεραπεία θα πρέπει κατόπιν να συνεχιστεί µε χορήγηση δόσεων κατά 50% περίπου χαµηλότερων από την προηγούµενη δόση.

4.3 Αντενδείξεις

Υπερευαισθησία στην darbepoetin alfa, το r-HuEPO ή σε οποιοδήποτε από τα έκδοχα. Ανεπαρκώς ελεγχόµενη υπέρταση.

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση

Γενικά

Προκειµένου να διασφαλιστεί η αποτελεσµατική ερυθροποίηση, πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας, θα πρέπει να αξιολογείται η κατάσταση του σιδήρου για όλους τους ασθενείς – συµπληρωµατική δε θεραπεία µε σίδηρο µπορεί να είναι απαραίτητη. Η µη απόκριση στη θεραπεία µε Aranesp θα πρέπει να αποτελέσει αίτιο διερεύνησης των αιτιολογικών παραγόντων. Οι ανεπάρκειες του σιδήρου, του φολικού οξέος ή της Βιταµίνης B12 µειώνουν την αποτελεσµατικότητα των παραγόντων διέγερσης της ερυθροποίησης και εποµένως θα πρέπει να αποκαθίστανται. Οι ενδιάµεσες λοιµώξεις, τα φλεγµονώδη ή τραυµατικά επεισόδια, η λανθάνουσα απώλεια αίµατος, η αιµόλυση, η σοβαρή τοξίκωση αργιλίου, οι υποκείµενες αιµατολογικές ασθένειες ή η ίνωση του µυελού των οστών ενδέχεται επίσης να µειώσ&omicr