|
nik kapasiteyi azaltabilir, her ikisi ciddi hipoglisemik reaksiyon riskini artırır. Yaşlılar, debil veya malnütrasyonlu hastalar ve adrenal veya hipofiz yetmezliği olanlar glukoz düşürücü ajanların hipoglisemik etkisine karşı özellikle duyarlıdırlar. Yaşlılarda ve beta-adrenerjik bloker ilaç alanlarda hipogliseminin farkedilmesi güç olabilir. Kalori alımının yetersiz olduğu durumlarda, ciddi ve uzun egzersizlerden sonra, alkol alındığında, birden fazla glukoz düşürücü ilaç kullanıldığında hipoglisemi meydana gelmesi daha muhtemeldir. Herhangi bir diyabetik rejim ile stabilize olmuş bir hasta, ateş, travma, infeksiyon, cerrahi müdahale gibi bir strese maruz kaldığında kontrol kaybolabilir. Böyle zamanlarda glipizidi kesip insülin vermek faydalı olabilir. Diyabetin ciddiyetinin artmasına veya ilaca karşı cevabın azalmasına bağlı olarak pek çok hastada bir süre sonra glipizid dahil herhangi bir hipoglisemik ilacın kan glukoz düzeyini istenen düzeye düşürmedeki etkinliği azalabilir. Primer yetmezlikten (bir hastaya ilaç ilk kez verildiğinde etkisiz olması) ayırmak amacıyla bu fenomene sekonder yetmezlik denir. Hastayı sekonder yetmezlik olarak sınıflamadan önce yeterli doz ayarlaması ve diyete bağlılık yönünden değerlendirmelidir. Kan ve idrar glukozu periyodik olarak takip edilmelidir. Glikolize hemoglobin ölçümü faydalı olabilir. Böbrek ve karaciğer fonksiyonları bozulmuş hastalarda glipizidin farmakokinetiği ve farmakodinamiği etkilenebilir. Bu hastalarda hipoglisemi meydana gelirse, uzun sürebilir. Gastrointestinal retansiyon süresinin belirgin azalması, ilacın farmakokinetik profilini ve buna bağlı olarak klinik etkinliğini etkileyebilir. Non deforme herhangi bir materyalde olduğu gibi önceden ciddi gastrointestinal darlığı (patolojik veya iyatrojenik) olan hastalarda dikkat edilmelidir. 65 yaş üstü hastalarda kullanımı tavsiye edilmemelidir. Yalnızca potansiyel yarar, fetusa potansiyel riski karşılıyorsa hamilelikte kullanılmalıdır. Eğer hamilelikte glipizid kullanılıyorsa, beklenen doğum tarihinden en az 1 ay önce kesilmelidir. Glipizidin anne sütünde bulunup bulunmadığı bilinmemekle birlikte sulfonilüre grubu bazı ilaçların insan sütüyle atıldığı bilinir. Günlük insülin gereksinimi 20 ünite veya daha az olan hastalarda insülin kesilip glipizid tedavisine normal dozlarla başlanabilir. Titrasyon basamakları arasında bir kaç gün geçmelidir. Günlük insülin gereksinimi 20 üniteden fazla olan hastalarda; insülin dozu % 50 azaltılmalıdır. Araç ve makine kulla |
