amış olan hastalarda, kabul edilebilir minimum hücreye sayısına ulaşmak için bir lökaferez genellikle yeterlidir. Kemik iliği transplantasyonu uygulanan 2 yaşın üstündeki çocuklarda Granocyte 34'ün etkinliği ve güvenilirliği kanıtlanmıştır.
Endikasyonları:
Lenograstim (rHuG-CSF), hücre farklılaşması ve büyümesini düzenleyen sitokinlerin biyolojik olarak aktif proteinler alt grubuna aittir. Uzun süreli ağır nötropeni riski altında bulunduğu düşünülen ve kemik iliği transplantasyonundan sonra miyeloablatif tedavi gören non-miyeloid maligniteli hastalarda nötropeni süresinin kısaltılması, febril nötropeni insidansında anlamlı artışa neden olduğu bilinen sitotoksik tedavinin uygulandığı hastalarda ağır nötropeni süresinin ve bu durumun yol açabileceği komplikasyonların azaltılması ve Periferik Kan Progenitör Hücrelerinin (PBPC) mobilize edilmesinde endikedir. Özellikle trombositer seri üzerinde kümülatif veya baskın olarak miyelotoksik etkileri bulunan antineoplastik ilaçlarla (nitrozüre, mitomisin) birlikte kullanılmasının güvenilirliği bilinmemektedir. Bu ilaçların özellikle trombositler üzerindeki toksisitesini artırabilir.
Kontrendikasyonları:
Bileşiminde bulunan maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlı olduğu bilinen hastalarda kullanılmamalıdır. Sitotoksik ilaçların miyelotoksik etkilerini azaltabilir ancak genel toksisitelerini azaltmaz. Bu nedenle, sitotoksik kemoterapiden daha fazla etki elde etmek için, sitotoksik kemoterapinin belirlenen dozlarının üstündeki dozlarda ya da dozaj protokollerinde uygulanabilmesini sağlayabilmek amacıyla kullanılmamalıdır. Sitotoksik kemoterapi ile aynı anda uygulanmamalıdır. De novo akut miyeloid lösemi dışında miyeloid malign hastalıklar, 55 yaşın altında hastalardaki de novo akut miyeloid lösemi ve iyi sitogenetiğe sahip t(8;21), t(15;17) ve inv (16) gibi akut miyeloid lösemilerde kullanılmamalıdır.
Uyarılar:
Granülosit koloni stimulan faktör, in vitro koşullarda miyeloid hücrelerin çoğalmasını sağlayabilir ve in vitro koşullarda bazı non-miyeloid hücrelerde de benzer etkiler görülebilir. Miyelodisplazi, sekonder akut miyeloid lösemi veya kronik miyelojen lösemili hastalardaki etkinliği ve güvenilirliği belirlenmemiştir. Bu nedenle, bu endikasyonlarda kullanılmamalıdır. Kronik miyeloid löseminin blast fazı ile akut miyeloid lösemi tanısının ayırtedilmesine özel dikkat gösterilmelidir. Miyelodisplastik sendromun akut miyeloid lösemiy
